Fale akustyczne
Encyklopedia PWN
zjawiska polegające na zmianie właściwości magnet. ośrodków materialnych (ciał stałych i cieczy tzw. magnetycznych) pod wpływem naprężeń i deformacji towarzyszących rozchodzeniu się fal sprężystych w tych ośrodkach i odwrotnie, na pojawieniu się naprężeń i deformacji ciał podczas ich magnesowania (magnetostrykcja);
systemy stosowane w urządzeniach do zapisu i odtwarzania dźwięku umożliwiające uzyskanie dźwięku o wysokiej jakości;
procesy fiz., w których następuje zamiana (przekształcenie) energii elektr. bądź magnet. na energię fal sprężystych za pośrednictwem energii drgań mech. wywołanych przez zjawiska elektro- i magnetomech.
powstawanie fal dźwiękowych w ośrodkach sprężystych pod działaniem światła (w ogólniejszym przypadku fal elektromagnetycznych o dowolnej częst.);
holografia
technika zapisu i odtwarzania pól falowych, np. świetlnych, mikrofalowych, akustycznych, elektronowych, której istotną cechą jest możliwość zapisu na nośniku informacji zarówno o amplitudzie, jak i o fazie fali.
[gr.],
słuch, zmysł słuchu,
zdolność odbierania przez zwierzęta i człowieka fal dźwiękowych zwanych akustycznymi (fale sprężyste).
